Dagelijks spreek ik mensen over werk en loopbaan-keuzes-maken. De aanleiding is vaak een ontwikkeling bij hun werkgever. Dat hoeft niet perse een reorganisatie te zijn, maar een verandering voelt vaak wel zo. Bij een reorganisatie wordt niet altijd afscheid genomen van medewerkers, maar het gevolg is wel vaak dat medewerkers vertrekken. Als de verandering niet zo aantrekkelijk lijkt, dan gaan medewerkers vanzelf om zich heen kijken. Het maken van keuzes en het nemen van de juiste beslissing, dat houdt deze medewerker bezig.
Want hoe weet je nou waar je goed aan doet? Wanneer moet je wachten en wanneer moet je besluiten nemen? En wat nou als al gauw blijkt dat je keuze toch niet zo’n verstandige was.
Speelt er bij je werkgever op de achtergrond zo’n reorganisatie, dan wordt de behoefte aan zekerheid groter of in ieder geval nadrukkelijker aanwezig. Logisch? Dat is een goede vraag.
En wat biedt meer zekerheid?
Keuzes maken als je zekerheid zoekt
Wil je je zekerheid behouden? Dat is helemaal niet gek. Dat doet misschien wel 80% van werkend Nederland.
Ik hoor nog geregeld over aanstaande reorganisaties, zelfs als de arbeidsmarkt voor werkzoekenden goed is. Aantrekkelijke ontslagregelingen zijn er haast niet meer, en maakt dat eigenlijk wat uit? Medewerkers willen immers hun recht op WW niet verspelen. Of dat in de praktijk ook ècht aan de orde is als ze zelf voor een nieuwe baan buiten de organisatie kiezen, zoeken ze vaak niet uit. Het idee alleen al, weerhoud ze van keuzes en besluiten. Kortom, een medewerker is geneigd af te wachten. Om verschillende redenen, dat wel. Maar zekerheid voert wel de boventoon.
Als er in Den Haag nieuwe plannen worden gepresenteerd, lijkt men rekening te houden met demografische en sociale knelpunten. Maar wat dat in de praktijk betekent, wil je liever niet proefondervindelijk ervaren. Vergezichten die door het CBS worden geschetst, maken duidelijk dat meebewegen op de arbeidsmarkt belangrijk is. Dat iedereen zich bewust moet zijn van zijn of haar inzetbaarheid op de lange termijn, is een feit. Dat tonen deze cijfers ook aan.
En toch blijven veel mensen zitten waar ze zitten. Ze wachten. Bewust of iets minder bewust. Maar waarop? Ik kan nu de antwoorden van mijn clienten wel opsommen, maar iedereen heeft uiteindelijk zelf hele persoonlijke, unieke redenen. Want iedere situatie is anders.
De vraag is echter wel: Waar wacht jij nu nog op? De klok tikt, ook voor jou.
Misschien zeg je steeds na de zomervakantie tegen jezelf dat het de hoogste tijd is voor wat anders. Of heb je rond de jaarwisseling geroepen dat het vinden van een nieuwe baan toch eigenlijk wel één van je goede voornemens is.
Dan heb ik slecht nieuws. Er is komt weer een zomervakantie aan, we naderen weer een nieuwe jaarwisseling.
Wat kan je nu doen om het tij te keren?
Je zou de komende weken eens aandacht kunnen schenken aan de volgende tien vragen:
- Wat weerhoudt me eigenlijk? En is dat reëel?
- Wat heb ik concreet nodig om wel een keuze te kunnen maken?
- Wat is eigenlijk voor mij de gewenste situatie?
- Wat mis ik nu het meest in mijn werk?
- Onder welke omstandigheden werk ik wel met plezier?
- Op welke loopbaanvraag zou ik graag een antwoord krijgen?
- Wat heb ik al gedaan met deze informatie? En wat heeft me dat opgeleverd?
- Waar kan ik mezelf op frequente basis even terugtrekken om stil te staan bij deze vragen?
- Wie zou mij kunnen helpen?
- En tot slot; Hoe ga je er voor zorgen dat je volgend jaar wel je handtekening onder een nieuwe arbeidsovereenkomst zet?
Mijn advies is: doe dit niet alleen! Het helpt als anderen je (open) vragen stellen, kritisch naar je kunnen zijn, je uit je comfort zone laten komen, je aan weten te zetten tot actie èn je zo nu en dan helpen herinneren aan je eigen persoonlijke doel.
Wees je er van bewust dat niet iedereen dat kan. Soms staan mensen veel te dichtbij je en andere vertrouw je wellicht niet alle vragen toe. Zoek iemand uit die oordeelloos naar je is, iemand die tijd voor je heeft en waar jij ook echt iets van aanneemt.
Niet iedereen heeft zo iemand in zijn omgeving. Daarnaast constateer ik vaak dat men het juist prettig vind om dit soort dingen met een onbekende te onderzoeken.
Start met een coachtraject
Heb je juist behoefte aan professionele ondersteuning? Dan kan je eens informeren bij je werkgever of een opleidingsbudget of een ontwikkelbudget ook besteed mag worden aan een loopbaanadviestraject. De meeste werkgevers zijn er een voorstander van dat medewerkers eens stilstaan bij hun loopbaan en opnieuw hun koers uitstippelen. Dat hoeft ook echt niet direct te betekenen dat je de organisatie direct wil verlaten. Je wil alleen iets in je werksituatie veranderen. De uitkomst van zo’n traject is vaak een win-win situatie voor jou en je werkgever.
Is er geen geld beschikbaar? Of wil je het liever buiten je werkgever om doen? Dan kan je overwegen om zelf te investeren in je toekomst. Motivatie en succes verzekerd!
Gecertificeerde en/of geregistreerde loopbaancoaches vind op de websites van het NOLOC of Coachfinder. Niet voor niets maak ik daar ook deel van uit.
Vrijblijvend kennismaken?
Ben je benieuwd naar een coachtraject? Wil je iets afstemmen? Plan dan zelf een kosteloos kennismakingsgesprek in of laat via mijn website een bericht achter, dan neem ik contact met je op.
Ik ga graag met je in gesprek om te onderzoeken wat jij nodig hebt om antwoorden te vinden op je loopbaanvraag of je werksituatie te verbeteren.
– Manon Erich
